HansV
Senior Forumlid
Er liep al een topic over dit onderwerp. Echter, ik heb een test uitgevoerd, waarvan de resultaten wellicht interessant zijn voor andere forumgebruikers. Leek me derhalve beter om het apart te zetten.
Voor alle duidelijkheid: weet je dit alles al: mooi. Uit vragen die ik krijg (en kreeg) heb ik echter de indruk dat niet iedereen chemisch bekend is met het gedrag van fosfaat in een waterig systeem. Vandaar deze eerste aanzet: een proefje.
De achtergrond: ik heb een vrij flinke bak, ruim 1200 liter water, die het afgelopen jaar wat verwaarloosd is. Soms doe je in die ruim 40 jaar ook wel eens wat anders. Vissen doen het goed, veel dokters, altijd flink gevoerd. Ik heb dus een fosfaatprobleem. Wat is dat? Bijna iedereen weet dit, maar voor die enkeling: fosfaat ontstaat in je afbraakketen, en is in water beperkt oplosbaar. Zodra het gehalte vrij (ortho-)fosfaat in je water boven een bepaald niveau komt, gaat het neerslaan in je bak, veelal als Calciumfosfaat. Die neerslag zit op je steen, op je zand. En tegelijkertijd zit er dus flink wat in het water. Ga je fosfaat uit de waterfase verwijderen, dan komt er chemisch gezien weer "ruimte" voor die neergeslagen fosfaat om opnieuw in oplossing te gaan. Je haalt dus fosfaat uit het water en tegelijkertijd komt er vanuit het systeem weer nieuw in. Dit proces gaat door tot de voorraad neergeslagen fosfaat is uitgeput. Afhankelijk van je geschiedenis kan dat een aardig tijdje duren.
Wil je die concentratie in je water verlagen, dan zijn er diverse middelen, even afgezien van water verversen of de biologische methode: samen te vatten tot binden van fosfaat aan ijzer, aluminium etc. Diakat is een bekende, maar ik, en anderen, doen/deden het met staalwol. Daar kwamen recent wat vragen over. Dat deed mij besluiten om eerst maar eens een idee te krijgen hoe effectief staalwol eigenlijk is: neemt het wel fosfaat weg?
Ik maakte een proefopstelling, zie foto hieronder. Een druppeltrechter met 500ml zeewater (monster 0) druppelt in 30 minuten over een dotje staalwol van 3,22 gram (was het gewicht van de pluk die ik pakte), te zien in de bollenkoeler onder de trechter. Water wat er uit kwam was bruinig. Hier een monster van genomen (monster 1) na het eerst te hebben gefiltreerd (anders wordt een kleurentest lastig). Het water daarna nogmaals over de staalwol geleid en opnieuw bemonsterd (na filtratie): monster 2. De pH bleef gedurende de test vrijwel gelijk: pH = 8,08 (is dat relevant? Ik meet altijd de pH omdat het voor mij een heel simpele meting is, betrouwbaar én een indicatie wanneer er wél iets verandert. Hier dus niet).
De resultaten: gehalten aan fosfaat in de monsters:
0: 0,5 ppm (dat is dus het water in mijn bak, wat twee dagen er voor nog op ca. 0,3 stond, en nu al weer opgelopen door voornamelijk nalevering)
1: 0,1 ppm (je ziet ook veel restroestFe op het filter zitten)
2: 0,02 ppm. Nagenoeg weg dus.
Wat zegt dit nu? Staalwol verwijdert de fosfaat zonder meer, en effectief ook. Ik heb in mijn bak tijdens gebruik nooit een roestzweem gezien, waarschijnlijk omdat ik de staalwol altijd in filterwatten heb verpakt. Maar het werkt dus wel. Je zou ook kunnen verwachten dat een zekere hoeveelheid ijzer in je water terecht komt op deze wijze, getuige de bruine kleuring. Mijn dokters hebben hier nooit negatief op gereageerd.
Zie deze test niet als absoluut, of als basis voor rekenwerk. Het is louter bedoeld om een gevoel te krijgen of en in welke mate het werkt. Nogal flink naar mijn idee. Reacties of vragen: hoor ze graag.
N.B. de metingen zijn gedaan met de Red Sea fosfaattest
De foto's van boven naar beneden:
1. de testopstelling
2. detail van de prop staalwol
3. kleur voor en na filtratie eerste doorloop. Het glas links dient als kleurreferentie (en wordt daarna leeggedronken)
4. de monsters, van links naar rechts: referentie, 0, 1 en 2
5. rest op het filter
Voor alle duidelijkheid: weet je dit alles al: mooi. Uit vragen die ik krijg (en kreeg) heb ik echter de indruk dat niet iedereen chemisch bekend is met het gedrag van fosfaat in een waterig systeem. Vandaar deze eerste aanzet: een proefje.
De achtergrond: ik heb een vrij flinke bak, ruim 1200 liter water, die het afgelopen jaar wat verwaarloosd is. Soms doe je in die ruim 40 jaar ook wel eens wat anders. Vissen doen het goed, veel dokters, altijd flink gevoerd. Ik heb dus een fosfaatprobleem. Wat is dat? Bijna iedereen weet dit, maar voor die enkeling: fosfaat ontstaat in je afbraakketen, en is in water beperkt oplosbaar. Zodra het gehalte vrij (ortho-)fosfaat in je water boven een bepaald niveau komt, gaat het neerslaan in je bak, veelal als Calciumfosfaat. Die neerslag zit op je steen, op je zand. En tegelijkertijd zit er dus flink wat in het water. Ga je fosfaat uit de waterfase verwijderen, dan komt er chemisch gezien weer "ruimte" voor die neergeslagen fosfaat om opnieuw in oplossing te gaan. Je haalt dus fosfaat uit het water en tegelijkertijd komt er vanuit het systeem weer nieuw in. Dit proces gaat door tot de voorraad neergeslagen fosfaat is uitgeput. Afhankelijk van je geschiedenis kan dat een aardig tijdje duren.
Wil je die concentratie in je water verlagen, dan zijn er diverse middelen, even afgezien van water verversen of de biologische methode: samen te vatten tot binden van fosfaat aan ijzer, aluminium etc. Diakat is een bekende, maar ik, en anderen, doen/deden het met staalwol. Daar kwamen recent wat vragen over. Dat deed mij besluiten om eerst maar eens een idee te krijgen hoe effectief staalwol eigenlijk is: neemt het wel fosfaat weg?
Ik maakte een proefopstelling, zie foto hieronder. Een druppeltrechter met 500ml zeewater (monster 0) druppelt in 30 minuten over een dotje staalwol van 3,22 gram (was het gewicht van de pluk die ik pakte), te zien in de bollenkoeler onder de trechter. Water wat er uit kwam was bruinig. Hier een monster van genomen (monster 1) na het eerst te hebben gefiltreerd (anders wordt een kleurentest lastig). Het water daarna nogmaals over de staalwol geleid en opnieuw bemonsterd (na filtratie): monster 2. De pH bleef gedurende de test vrijwel gelijk: pH = 8,08 (is dat relevant? Ik meet altijd de pH omdat het voor mij een heel simpele meting is, betrouwbaar én een indicatie wanneer er wél iets verandert. Hier dus niet).
De resultaten: gehalten aan fosfaat in de monsters:
0: 0,5 ppm (dat is dus het water in mijn bak, wat twee dagen er voor nog op ca. 0,3 stond, en nu al weer opgelopen door voornamelijk nalevering)
1: 0,1 ppm (je ziet ook veel restroestFe op het filter zitten)
2: 0,02 ppm. Nagenoeg weg dus.
Wat zegt dit nu? Staalwol verwijdert de fosfaat zonder meer, en effectief ook. Ik heb in mijn bak tijdens gebruik nooit een roestzweem gezien, waarschijnlijk omdat ik de staalwol altijd in filterwatten heb verpakt. Maar het werkt dus wel. Je zou ook kunnen verwachten dat een zekere hoeveelheid ijzer in je water terecht komt op deze wijze, getuige de bruine kleuring. Mijn dokters hebben hier nooit negatief op gereageerd.
Zie deze test niet als absoluut, of als basis voor rekenwerk. Het is louter bedoeld om een gevoel te krijgen of en in welke mate het werkt. Nogal flink naar mijn idee. Reacties of vragen: hoor ze graag.
N.B. de metingen zijn gedaan met de Red Sea fosfaattest
De foto's van boven naar beneden:
1. de testopstelling
2. detail van de prop staalwol
3. kleur voor en na filtratie eerste doorloop. Het glas links dient als kleurreferentie (en wordt daarna leeggedronken)
4. de monsters, van links naar rechts: referentie, 0, 1 en 2
5. rest op het filter
Laatst bewerkt: