anthony28
Commercie-vrij...
Vandaag heb ik bij wijze van proef een stuk techniek aan mij aquariumsysteem toegevoegd: een externe Ijzersulfaatreactor.
Uiteindelijk doel hierbij is de opzet van een plantonvriendelijk(er) systeem, dat het makkelijker moet maken filterfeeders te houden. Lage nitraat en fosfaatwaarden, maar ondertussen wel een ruim voedselaanbod.
De wensen: voldoende capaciteit voor het verwijderen van ruime hoeveelheden nitraat en fosfaat MET daarbij de mogelijkheid ook nog eens nauwkeurig te kunnen sturen, en met het oog op plankton behoud, verwijderen van de afschuimer.
In mijn voorbereiding heb ik gekeken naar andere plankton vriendelijke systemen als DyMiCo en ATS. DyMiCo lijkt me qua sturing als DHZ project lastig te verwezenlijken en daarnaast is mij niet duidelijk waar het overtollige fosfaat blijft. Bij ATS ontbreekt het mogelijkheden om nitraat en fosfaat los van elkaar te sturen.
Ik heb inmiddels al wat ervaring met een zwavelnitraat reactor. In de praktijk een prima middel om nitraat uit het systeem te verwijderen, dus die blijft. Ik ben op zoek gegaan naar een passende methode voor het verwijderen van fosfaat. Hiervoor gebruik ik al langere tijd een gechelateerde oplossing van ijzersulfaat. Echter het rechtstreeks toedienen aan het aquarium levert een witte waas, en vervolgens dien je vrijwel continu te filteren (water in de sump of powerfilter en afschuimen) om je bak weet helder te krijgen. Op zich werkt de methode goed en is ook prima te automatiseren, alleen op deze wijze door het verplichte filteren en afschuimen, niet in te passen in een plantonvriendelijk systeem.
Een oplossing zou kunnen zijn het extern verwijderen van fosfaat. Immers de neerslag heb je dan niet meer in je aquarium, wat filteren overbodig maakt. Om te testen of dit werkt gebruik ik een oude kalkreactor met daarop aangesloten een doseerpomp die continu een sterk verdunde ijzersulfaat-oplossing doseert.
Natuurlijk heb ik in plaats van ijzer ook de inzet van lanthaan, ook een vlokmiddel, overwogen, maar door de onbekendheid daarmee heb ik veiligheidshalve toch voor ijzer gekozen.
De gebruikte reactor heeft een inhoud van 30 liter en de verblijftijd zou ruimschoots voldoende moeten zijn om het fosfaat aan het ijzer te laten binden. Het uitgaande water gaat door een met watten gevuld universeel filter, om zo de neerslag te verwijderen. Doorstroom van de reactor is zo ingesteld dat dagelijks 1/3 van het systeemvolume de reactor passeert.
De bedoeling is om de nitraat en fosfaat op het huidige niveau van resp. 1-2ppm en 0,04ppm te houden.
Over een periode van een week of 4 wil ik de draaiuren van de afschuimer terugbrengen naar 0. In die periode kan het leven in de bak zich aan passen aan een hoger aanbod af te breken afvalstoffen, immers er wordt minder en uiteindelijk niets meer afgeschuimd. Het groeiende aanbod aan restproducten nitraat en fosfaat worden met de beide reactoren verwijderd.
Zo, dat is het plan, nu nog even kijken of het allemaal werkt zoals het is bedacht.
Uiteindelijk doel hierbij is de opzet van een plantonvriendelijk(er) systeem, dat het makkelijker moet maken filterfeeders te houden. Lage nitraat en fosfaatwaarden, maar ondertussen wel een ruim voedselaanbod.
De wensen: voldoende capaciteit voor het verwijderen van ruime hoeveelheden nitraat en fosfaat MET daarbij de mogelijkheid ook nog eens nauwkeurig te kunnen sturen, en met het oog op plankton behoud, verwijderen van de afschuimer.
In mijn voorbereiding heb ik gekeken naar andere plankton vriendelijke systemen als DyMiCo en ATS. DyMiCo lijkt me qua sturing als DHZ project lastig te verwezenlijken en daarnaast is mij niet duidelijk waar het overtollige fosfaat blijft. Bij ATS ontbreekt het mogelijkheden om nitraat en fosfaat los van elkaar te sturen.
Ik heb inmiddels al wat ervaring met een zwavelnitraat reactor. In de praktijk een prima middel om nitraat uit het systeem te verwijderen, dus die blijft. Ik ben op zoek gegaan naar een passende methode voor het verwijderen van fosfaat. Hiervoor gebruik ik al langere tijd een gechelateerde oplossing van ijzersulfaat. Echter het rechtstreeks toedienen aan het aquarium levert een witte waas, en vervolgens dien je vrijwel continu te filteren (water in de sump of powerfilter en afschuimen) om je bak weet helder te krijgen. Op zich werkt de methode goed en is ook prima te automatiseren, alleen op deze wijze door het verplichte filteren en afschuimen, niet in te passen in een plantonvriendelijk systeem.
Een oplossing zou kunnen zijn het extern verwijderen van fosfaat. Immers de neerslag heb je dan niet meer in je aquarium, wat filteren overbodig maakt. Om te testen of dit werkt gebruik ik een oude kalkreactor met daarop aangesloten een doseerpomp die continu een sterk verdunde ijzersulfaat-oplossing doseert.
Natuurlijk heb ik in plaats van ijzer ook de inzet van lanthaan, ook een vlokmiddel, overwogen, maar door de onbekendheid daarmee heb ik veiligheidshalve toch voor ijzer gekozen.
De gebruikte reactor heeft een inhoud van 30 liter en de verblijftijd zou ruimschoots voldoende moeten zijn om het fosfaat aan het ijzer te laten binden. Het uitgaande water gaat door een met watten gevuld universeel filter, om zo de neerslag te verwijderen. Doorstroom van de reactor is zo ingesteld dat dagelijks 1/3 van het systeemvolume de reactor passeert.
De bedoeling is om de nitraat en fosfaat op het huidige niveau van resp. 1-2ppm en 0,04ppm te houden.
Over een periode van een week of 4 wil ik de draaiuren van de afschuimer terugbrengen naar 0. In die periode kan het leven in de bak zich aan passen aan een hoger aanbod af te breken afvalstoffen, immers er wordt minder en uiteindelijk niets meer afgeschuimd. Het groeiende aanbod aan restproducten nitraat en fosfaat worden met de beide reactoren verwijderd.
Zo, dat is het plan, nu nog even kijken of het allemaal werkt zoals het is bedacht.
